Verschrikkelijke orkanen van de Stille Zuidzee
 Overal in Polynesië klimmen mensen in de palmbomen als een orkaan over hun eiland raast
  De orkanen die de
Stille Zuidzee teisteren zijn erger dan orkanen elders.
De eilanden in de Stille Zuidzee zijn laag. Net als Takapoto steken de meeste koraaleilanden maar een of twee meter boven de zee-oppervlakte uit.
De grote vloedgolven spoelen dan helemaal over die eilanden. Het water neemt alles mee, huizen, hutten en mensen.
Waarheid
De beschrijving van de grote orkaan in Haaieneiland, en de manier waarop Roemer en Nu’i vastgebonden in de palmbomen de orkaan overleven is waarheidsgetrouw. Rob Ruggenberg heeft hiervoor ooggetuige-verslagen gebruikt afkomstig van verschillende eilanden in de omgeving van Takapoto. Gelukkig staan de meeste eilanden vol hoge  palmen.
 Enorme orkanen woedden in de jaren 1878, 1903 , 1906, 1907 , 1923 en 1983 .
Vrijwel alle eilanden in de Stille Zuidzee werden toen verwoest. Geen gebouw stond meer overeind 
Duizenden volwassenen en kinderen werden meegesleurd door de golven of meegenomen door de wind. Van de meesten werd nooit meer iets teruggevonden.
Takaroa
Op het naburige eiland Takarao deed een van de overlevenden die in een palmboom was geklommen zijn verhaal:
"Ach, ik kan het niet vertellen! Het was te verschrikkelijk. Na uren van duisternis bereikte de zee haar hoogtepunt. We zagen hoe mensen weggezogen werden uit hun huizen, van hun daken, uit de bomen. We wisten dat de haaien en de andere duivels van de zee een feestmaal hadden. De zee rende over het land naar het binnenmeer, en van het binnenmeer terug naar de zee. Waar ze elkaar ontmoetten, onder ons, vochten ze als de stieren van Basan. Mijn buurman werd opgeslokt als door een walvis. Onze boom stond gebogen als de mast van een schoener in een tyfoon."
"Toen de ochtend aanbrak zagen we het werk van de duivel. Bijna elk huis was verdwenen, en het grootste deel van de bomen. De begraafplaatsen waren leeggespoeld, en de lichamen, botten en schedels van onze doden waren uitgestrooid in de oceaan. Het binnenmeer lag zo vol met oude en nieuwe lijken dat onze mensen er voor lange tijd niet wilden of durfden duiken naar schelpen. Nu nog zijn er mensen die bij elke storm geesten zien die door de lucht vliegen."
 Gevaar steeds groter
De bewoners van de eilanden in de Stille Zuidzee vrezen orkanen meer dan welk ander natuurgeweld.
Omdat ook in de Stille Oceaan de zeespiegel stijgt worden de gevaren alsmaar groter. De opwarming van de aarde brengt steeds vaker hevige slagregens en stormen. Sommige eilanden lopen bij hoog water al voor een deel onder water.
Veel mensen zijn bang dat hun eiland uiteindelijk helemaal door de golven zal worden verzwolgen.
Vertrek ?
Op sommige Polynesische eilanden wordt al gesproken over definitief vertrek. De bewoners zouden dan naar Tahiti moeten verhuizen, of naar Nieuw-Zeeland.
Momenteel zijn de huisjes en hutjes op Takapoto absoluut niet bestand tegen een orkaan. Takapoto en de andere lage eilanden hebben geen heuvels of hoger gelegen gebieden waarheen je kunt vluchten. De mensen hebben alleen de bomen.
Daarom heeft de Franse overheid aan de rand van het dorp voorlopig twee betonnen gebouwen neergezet, waarin de bewoners moeten kunnen schuilen.
Palmbomen buigen onder het geweld van een zware storm
|
Wil je meer weten? Bestudeer dan zelf de 