Inspiratie en ideeën - een kijkje in Robs hoofd
 ...bij het kleine heiligdom zagen Roemer en Nu’i vier tiki: angstaanjagende houten beelden van schildwachtgeesten, die de heilige plaats beschermden en kwade geesten wegjoegen... (blz 144)
Het is de meestgestelde vraag: Waar haalt u uw inspiratie vandaan?
  Rob: "De meeste ideeën onstaan op de plaats waar het verhaal zich afspeelt. Voor dit boek heb ik een tijdje op Takapoto gewoond, in een hutje aan het water dat ik huurde van een parelvisser. Dat hutje zie je hiernaast (klik op de foto om hem groot te zien) 
Ik kreeg daar het gevoel dat ik zélf in het verhaal zat, zo dichtbij was alles  . Ik kon er soms gewoon niet van slapen."
Getreiterd
"Vanuit dat hutje keek ik op dat blauwe, transparante middenmeer. Ik at de vis die voor mijn neus werd gevangen, ik dronk het water uit de kokosnoten die om me heen vielen - en ik werd getreiterd door een miljoen muggen, vliegen en nono's, dat zijn akelige zandvlooien.
"Dat hutje was nogal primitief. Het was ver weg van alles, twee uur lopen van het dorpje, waar ook niets was. Ik had er geen enkele luxe, vaak geen water, geen elektriciteit, maar dat hadden Roemer en die vier anderen toen ook niet. Veel belangrijker was de inspiratie die ik daar kreeg."
Zelf meemaken
 "Alles wat mijn hoofdpersonen in Haaieneiland meemaken, wilde ik zélf ook meemaken. Daarom zwierf ik dagenlang over het eiland. Alles wilde ik doen. Ik dook naar parels, ik klom in hoge palmbomen en ik kanode in zee, tussen de scherpe koraalriffen.
Ik weet nu hoe de verlaten stranden eruit zien, hoe de krabben hun holen graven. Ik zag van dichtbij de fregatvogels vliegen, ik aaide een zeeschildpad die om een hapje kwam bedelen.
Ik weet nu hoe het is om te zwemmen als op ooghoogte haaienvinnen om je heen draaien
En elk moment besefte ik: hiér, precies hiér waar ik nu sta, waar ik loop, waar ik zwem, daar gebeurde het toen. Dat waanzinnige avontuur van Roemer en die vier andere Nederlanders speelde zich hiér af. Voor mijn voeten. In dit binnenmeer. Op dit koraalstrand. Driehonderd jaar geleden. En al die eeuwen is op dit eiland vrijwel niets veranderd."
 Boeken
"Verder las ik natuurlijk veel. Ik probeerde alles te lezen wat ooit over dit bijzondere eilanden-gebied, en over Roggeveens reis is geschreven. Soms was dat in oud-Nederlands maar er zijn ook veel boeken over in het Engels en in het Frans ."
"Daarom ben ik naar grote bibliotheken gegaan, zoals die van een universiteit in Melbourne, Australië, waar veel informatie over de Stille Zuidzee aanwezig was. Ik vond er oude boeken, soms met ooggetuige-verslagen waarvan we in Nederland niet eens wéten dat die bestaan
Hulp
"De Australiërs waren enthousiast en hebben me geweldig geholpen. Beter dan in Nederland trouwens. Ik had gehoopt dat ik in het Zeeuws Archief in Middelburg ook veel zou kunnen vinden, maar daar kreeg ik geen hulp. Ik denk dat de archivarissen in Middelburg jeugboeken niet belangrijk vinden."
"In Melbourne, en later op Tahiti en Takapoto, deed ik bijzondere ontdekkingen. Bij elke vondst wijzigde het verhaal. Natuurlijk verzin ik Roemers avontuur, en hoe Nu’i eruit zag kan ik ook niet weten, maar ik zit nu zo dicht op de werkelijkheid dat ik met de hand op mijn hart kan zeggen: Zo kan het echt zijn gegaan!"
Foto's
 "Toen ik ten slotte ging schrijven, thuis in Nederland, had ik tientallen plaatjes om me heen liggen. Oude kaarten, foto's van mijn hoofdpersonen, zoals ik denk dat ze er ongeveer hebben uitgezien. En veel foto's van Takapoto.
Vooral foto's die ik zelf op het eiland heb gemaakt van de plaats waar de Africaensche Galey verging, foto's van de oceaan, het koraalrif, de omgeving, de parels, het strand, de palmen, de jongeren, de roestende kanonnen, het witte zwaard dat ik daar vond, en andere voorwerpen die in het verhaal een rol spelen.
Iedere ochtend stond ik om zes uur op. Dan zette ik een kan koffie en keek ik lang naar die foto's. In huis was alles nog heel stil. Als ik dan mijn ogen sloot zag ik het schuimende rif en hoorde ik de wind ruisen in de kokospalmen. En dan ging ik schrijven."
Hieronder vind je een aantal van die foto's van voorwerpen en situaties die Rob inspireerden bij het schrijven van Haaieneiland.
Als je op de foto's klikt worden ze groot. Nog een keer klikken en ze worden weer klein.
|
Wil je meer weten? Bestudeer dan zelf de 